where wild roses grow
245 | 1 | 0
əjdahalar googlla
Yalnız deyilsən!
Bu duyğuların müvəqqəti olduğunu və kömək mövcud olduğunu bilmək vacibdir. Dostlarınıza, ailənizə, profesionallara müraciət etməyiniz vacibdir. Sizi dinləmək və lazım olan dəstəyi təmin etmək istəyən insanlar var. Sözlük yazarları olaraq səni hər zaman dinləyə bilərik.
Əgər yalnız hiss edirsənsə, 860 qaynar xəttinə müraciət etməyini tövsiyə edirik.
eliza day haqqındakı şəhər əfsanəsindən ilhamlanaraq yazılıb
əfsanənin məzmunu belədir:
illər əvvəl irlandiyada elisa day adlı bir qız yaşayırmış.insanlar onu öz adıyla deyil "wild rose" (yabanı qızılgül) deyə çağırırmışlar.elizanı çayın sahilində bitən yabanı qırmızı qızılgülə bənzətdikləri üçün
bir gün onun yaşadığı qəsəbəyə bir oğlan gəlir və gələn an gözünü elizaya zilləyir.onun xüsusi gözəllikdə olduğunu anlayır.evinə gedib qapısını döyür və özünü ona təqdim edir,qucağına alır və onu öpür.
ikinci gün isə ona tək qızılgül gətirir.elizaya onun indiyə qədər gördüyü ən gözəl qadın olduğunu deyir və sabahsı günü elizadan onla yabanı qızılgüllərin bitdiyi çayın sahilində görüşməsini istəyir
üçüncü gün o, elizanı çayın sahilinə aparır.eliza sakitcə axan suya baxır.oğlan onla son dəfə öpüşür və eliza arxaya dönənə qədər gözləyir və onu əlindəki daşla öldürür.o öldüyü an qulağına "all beauty must die" (bütün gözəlliklər ölməlidir) deyir,dişlərinin arasına tək qızıl gül qoyur və onun bədənini çaya sürüşdürür.elizanın bədəni suda yavaş-yavaş yoxa çıxır və heç vaxt tapılmır.onun adı gün keçdikcə unudulur və sadəcə wild rose olaraq xatırlanır
they call me the wild rose
but my name was elisa day
why they call me it i do not know
for my name was elisa day
from the first day i saw her i knew she was the one
she stared in my eyes and smiled
for her lips were the colour of the roses
that grew down the river, all bloody and wild
when he knocked on my door and entered the room
my trembling subsided in his sure embrace
he would be my first man, and with a careful hand
he wiped at the tears that ran down my face
on the second day i brought her a flower
she was more beautiful than any woman i'd seen
i said, "do you know where the wild roses grow
so sweet and scarlet and free?"
on the second day he came with a single red rose
said: "will you give me your loss and your sorrow"
i nodded my head, as i lay on the bed
he said, "if i show you the roses, will you follow?"
on the third day he took me to the river
he showed me the roses and we kissed
and the last thing i heard was a muttered word
as he knelt (stood smiling above me with a rock in his fist
on the last day i took her where the wild roses grow
and she lay on the bank, the wind light as a thief
and i kissed her goodbye, said, "all beauty must die"
and lent down and planted a rose between her teeth )
üzv ol